سلام
خدمت همکاران گرامی.باتوجه به صدور نامه جدید مدیرکل وزارت تعاون،کار ورفاه اجتماعی،به صورت اجمالی ماخذ حق سنوات در قوانین،نامه ها وآراءصادر شده را ارائه می نماید.حق سنوات مبلغی است که با عنوان مزایای پایان کار شناخته می شود.پرداخت حق سنوات در قرارداد های موقت حداکثر تا یکساله به شرط تسویه در پایان قرارداد،بر اساس مزد سال جاری و در قرارداد های دائم وبالای یکسال بر اساس مزد آخرین سال اشتغال محاسبه می شود(رای2727مورخ98/10/4دیوان عدالت اداری).مطابق با تبصره 4ماده7قانون کار(برگرفته از ماده40قانون رفع موانع تولید سال94 وماده8قانون رفع موانع سال87)حق سنوات به مدت کارکرد کمتر از یکسال نیز به نسبت مدت اشتغال تعلق می گیرد.اما نکته مهم در رابطه با محاسبه حق سنوات،ماخذ آن است.این ماخذ در قوانین،آرائ دیوان عدالت اداری و نامه های صادر شده از وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی دستخوش تغییرات شده وباعث سردر گمی شده است.حق سنوات بر اساس ماده24و31قانون کار و تبصره4ماده40قانون رفع موانع تولید بر اساس آخرین مزد محاسبه و پرداخت می شود.با توجه به اینکه مزد ثابت/مبنا موضوع ماده36وتبصره های آن مفهوم تخصصی مزد است و تفاوتی با مزد(ماده35قانون کار)ندارد ماخذ پرداخت حق سنوات مزد شغل و مزایای به تبع شغل است.برای مثال شخصی که با40میلیون ریال مزد شغل و مزایای تخصصی مثل:حث تخصص5میلیون ریال،حق مدیریت10میلیون ریال،استخدام می شود،دارای55میلیون ریال مزد ثابت است و همین مبلغ ماخذ محاسبه حق سنوات می باشد.بنابراین بن های و حق اولاد و سایر مزایای رفاهی انگیزه ای(تبصره3ماده36قانون کار)در این ماخذ قرار نمیگیرد.در مورد آراء دیوان عدالت اداری می توان به رای1172مورخ17/11/96،رای186مورخ 17/2/98،رای 3328مورخ 29/11/98اشاره نمود.در همه آراءصادره به نحوی ماخذ محاسبه حق سنوات را حق اسعی(ماده34قانون کار)دانسته.
با صدور رای تخصصی هیات کار و بیمه به شماره899مورخ5/8/99ماخذ همان مزد و مزد ثابت تلقی شد.اما در تاریخ 22آبان امسال معاونت پژوهشی دیوان عدالت با نظر مشورتی شماره900/230/6649/200ماخذ را تمامی اقلام حقوق که مشمول بیمه است تلقی نموده.مدیر کل وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی با صدور نامه195181مورخ24دی ماه99و با تاکید بر نامه100087به تاریخ3شهریور98و رای هیات تخصصی کار و بیمه بر اینکه مزد ثابت ملاک محاسبه حق سنوات است تاکید نمود.
